Google Merchant Account registracija – Nove poreske mogućnosti
Pre okvirno dve nedelje je, skoro pa kradomice, došlo da izmene na zvaničnom Google sajtu i to u delu koji je dobro poznat lokalnim developerima, a koji se tiče podržanih država za registraciju developera i trgovaca na Google Play Store (tzv. program Google Merchant Account).
Ovime se omogućava lokalnim developerima da svoje aplikacije – IP-eve (uključujući i sporedne proizvode, tzv. in app purchases) plasiraju na ogromno digitalno tržište koje pruža Google Play Store direktno iz Srbije, bez potrebe za složenim poslovno-pravnim konstrukcijama koje su imale za cilj omogućavanje pristupa Google Play Store preko neke druge države (npr. Malta, Kipar, Hrvatska, Mađarska).
S druge strane, krajem 2018. godine Srbija je uvela nove poreske podsticaje namenjene industriji znanja, koja osmišljava, kreira i ostvaruje prihod od intelektualne svojine u Srbiji.
Shodno tome, u nastavku će biti razmotreno kakve su mogućnosti novih poslovnih modela za lokalne developere otvorene pomenutom izmenom u odnosu na prethodne poslovne modele, a u svetlu novo-uvedenih poreskih podsticaja tj. IP Box, R&D deduction i podsticaj za investitore.
Prethodni poslovni modeli i njihova ograničenja u svetlu poreskih podsticaja
Prethodni poslovni modeli developera su uglavnom podrazumevali izmeštanje IP-a u neku od prethodno pomenutih stranih država, odnosno u posebno osnovano strano društvo (u vlasništvu lokalnog developera ili bez direktne povezanosti), koje je potom plasiralo IP na Google Play Store i ubiralo prihode od korisnika (od licenciranja IP-a i od in app purchases), dok je lokalno društvo eventualno ubiralo prihode od reklamiranja u okviru IP-a. Imajući u vidu da IP u ovim poslovnim modelima nije lociran u Srbiji, lokalno društvo, iako je suštinski ključno za kreiranje IP-a, po pravilu nije ispunjavalo uslove za primenu poreskih podsticaja.
U najvećem broju slučajeva su se isplate od društva u inostranstvu svodile samo na naknadu za održavanje, jer isplate autorskih naknada (u slučaju licenciranja IP-a) ili dividendi (u slučaju raspodele dobiti, pod uslovom da postoji odgovarajući vlasnički odnos) često podležu oporezivanju u stranoj državi.
Pored toga, postojali su različiti praktični problemi opisanog modela, koji se pre svega svode na dodatne troškova održavanja društva u inostranstvu koji uključuju administrativne troškove osnivanja i održavanja društva, troškove angažovanja zastupnika u vidu advokata ili sličnog punomoćnika, ali i poreske troškove zbog poreza koje strana država može nametati, a koji će uticati na opštu profitabilnost modela.
Izmena poslovnog modela i mogućnost uštede korišćenjem poreskih podsticaja
Sada lokalni developer može svoj IP direktno da plasira na Google Play Store i da ubira sve prihode od tog IP-a od samog početka. Drugim rečima, developer može da se finansira direktno od licenciranja IP-a i od in app purchases.
Prva očigledna prednost ovog modela je izostanak dodatnih administrativnih troškova u vezi sa održavanjem društva u inostranstvu i potencijalnih poreskih troškova koji mogu pogađati određene vrste isplata iz inostranstva (npr. autorske naknade ili dividende).
Druga prednost se ogleda upravo u novouvedenim poreskim podsticajima, tako da su sada mogući različiti poslovni modeli koji koriste jedan ili više sledećih poreskih podsticaja.
IP Box
Lokalni developer (start-up ili postojeći), ubira prihode od već razvijenog IP-a, koga direktno plasira na tržište preko Google Play Store. U ovom slučaju poreski podsticaj ostvaruje lokalni developer, koji (uz ispunjenje propisanih uslova) od oporezivanja može osloboditi čak do 80% prihoda koje ubira od IP-a, čime smanjuje efektivnu stopu poreza na dobit pravnih lica čak do 3% (nominalna stopa je 15%). U ranijim poslovnim modelima ovaj poreski podsticaj najčešće nije bio primenljiv jer lokalni developeri nisu bili vlasnici IP-a, te nisu ubirali prihode od IP-a.
R&D Deduction
Lokalni developer (start-up ili postojeći), radi na razvoju novog IP-a koji planira da direktno plasira na tržište preko Google Play Store. U ovom slučaju poreski podsticaj ostvaruje lokalni developer, koji smanjuje svoju tekuću ili buduću poresku obavezu kroz duplo poresko priznavanje troškova razvoja novog IP-a (bez obzira da li su aktivnosti razvoja rezultirale nastankom IP-a, odnosno, podsticajem su potencijalno obuhvaćeni i projekti koji se pokažu kao neuspešni). Slično kao i u prethodnom primeru, u ranijim poslovnim modelima ovaj poreski podsticaj najčešće nije bio primenljiv jer su lokalni developeri IP razvijali za potrebe drugog lica
Podsticaji za investitore
Lokalni manji developer – start up društvo, u koga se ulaže dokapitalizacijom u novcu kako bi razvio svoj IP i tako razvijen IP direktno plasirao na tržište preko Google Play Store.
U ovom slučaju poreski podsticaj za ulaganje u start-ap društva ostvaruje investitor koji (ukoliko se zadovolje zakonom propisani uslovi) ima direktnu poresku uštedu zbog ulaganja u lokalnog developera u vidu poreskog kredita od 30% vrednosti novčanog uloga, a sa druge strane, lokalni start-up dobija sredstva za dalje aktivnosti razvoja IP-a.
Ovaj poreski podsticaj u ranijim poslovnim modelima najčešće nije bio izvodljiv budući da work for hire posao koji su obavljali lokalni developeri (tj. samo tekuće održavanje IP-a) nije omogućavao primenu ovog poreskog podsticaja.
Dakle, može se reći da svrstavanje Srbije u podržanu lokaciju ima vrlo pozitivne efekte na primenljivost novih poreskih podsticaja, te da kombinacija ova dva činioca može značajno da doprinese konkurentnosti lokalnih developera. Međutim, upravo u cilju povećanja konkurentnosti, prevashodno na svetskom tržištu, je potrebno da se lokalni developeri dobro upoznaju sa pogodnostima koje su im na raspolaganju, kako bi mogli da donesu informisanu odluku u vezi budućih poslovnih modela.